TOKSYCZNI LUDZIE

Pewnie każdy z nas ma w swoim otoczeniu osoby, które pozytywnie lub negatywnie na nas oddziałują. Często nie zastanawiamy się dlaczego w towarzystwie jednych czujemy się dobrze, a inni powodują, że brakuje nam energii i czujemy się wypompowywani psychicznie. 

Taka sytuacja: spotykacie się z kimś, po czym już po kilku chwilach rozmowy czujecie się coraz gorzej. Jest wam słabo i dobry humor znika. Jak to możliwe, że szliśmy na spotkanie zadowoleni i z dobrym samopoczuciem, a wracamy smutni i wyczerpani choć na pozór nic złego podczas spotkania się nie wydarzyło?

ENERGII SIĘ NIE DOSTAJE, ENERGIĘ SIĘ ZDOBYWA

Czasami brakuje nam energii i czujemy się tak, jakby ktoś odłączył nam zasilanie. Jeśli nie jesteśmy bardzo chorzy i nie mamy bardzo poważnych kłopotów w życiu to w łatwy sposób możemy przywrócić energię do działania.

Skąd czerpać energię?

Przede wszystkim od innych ludzi i mam tu na myśli osoby, które są do nas dobrze nastawione i takie które nie przytłaczają nas swoimi problemami. Przyjazna wobec nas osoba to taka przy której dobrze się czujemy i która nas nie dołuje. Warto przy tym wspomnieć o toksycznych ludziach. Takie cechy najczęściej posiadają osoby, które przyjmują (najczęściej w sposób nieświadomy) rolę ofiary. Lubią się użalać, umartwiać, rozczulać nad sobą i światem. Nie cieszą się z cudzych sukcesów, nie potrafią niczego pochwalić a jakiekolwiek niepowodzenia innych dają im satysfakcję. Wszyscy mamy problemy, jednak sposób w jaki o nich się mówimy jest bardzo istotny i można komuś się zwierzyć nie powodując przy tym, że dana osoba poczuje się przytłoczona naszymi sprawami. Myślę, że jedyny sposób na tego typu zachowania, to odcięcie się od takiej osoby, lub jeśli nie ma takiej możliwości, unikanie w rozmowach tematów dotyczących narzekania.

CZYM JEST WSPARCIE I JAK NIE ZAPLĄTAĆ SIĘ W BEZRADNOŚĆ?

Każdy czasami potrzebuje wsparcia, ale nie każdy umie o nie prosić. Sama znam wiele osób, które nigdy nie zwierzają się i sprawiają wrażenie jakby w ogóle tego nie potrzebowali. Jednak często to tylko taka fasada, ponieważ za maską samodzielności kryje się brak umiejętności czerpania pomocy od innych jak i duży lęk przed otwarciem na drugą osobę.

Wsparcie jakie może nam dać drugi człowiek jest nie do przecenienia i niczym innym nie można tego zastąpić. Otwarcie się na drugą osobę wiąże się z podjęciem ryzyka, daniem  kredytu zaufania. Często ludzie boją się zwierzać ze swoich problemów ponieważ obawiają się zranienia, przyznania do słabości  i nie chcą być oceniani. Myśląc w ten sposób, bardzo łatwo zaplątać się w bezradność i samotność.

CO DAJE TERAPIA DLA DDA?

Terapia DDA jest bardzo potrzebna dla osób, które niosą ze sobą ogromny bagaż złych doświadczeń wyniesionych z dzieciństwa. Osoby, które się na nią decydują, z czasem odkrywają nową jakość życia, zaczynają rozumieć siebie i otaczający ich świat.

Dojrzałość nie polega na tym, aby być w ciągłym kontakcie z tym co złe i krzywdzące, ale chodzi o to, aby umieć się do tego odnieść

Czas trwania terapii jest bardzo indywidualny, dla jednych wystarczy pół roku, dla innych kilka lat, jednak niech ten aspekt nikogo nie zniechęca, bo będąc w trakcie terapii człowiek sam widzi, że terapia mu pomaga i widzi jej pozytywne efekty.

DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW

Termin DDA odnosi się do osób, które wychowały się w domu z problemem alkoholowym, co spowodowało, że nabrały konkretnych cech które stały się składnikiem ich osobowości. Charakterystyczny sposób funkcjonowania wykształcony w dzieciństwie był po prostu sposobem  na przeżycie i na poradzenie sobie w trudnej sytuacji, w życiu dorosłym natomiast, staje się dużym obciążeniem i przeszkodą do pełnego cieszenia się życiem.

CO DAJE NAM PŁACZ?

Ludzie płaczą ze szczęścia i ze smutku. Z euforii i poczucia spełnienia po rozpacz i poczucie bezradności. Umiejętność płakania jest naturalną reakcją człowieka i sposobem na rozładowanie emocji i uspokojenie.

Płacz jest też dowodem na to, że człowiek posiada inteligencję emocjonalną czyli postrzega świat nie tylko za pomocą umysłu, ale też poprzez uczucia

TEMPERAMENT

Temperament można określić jako cechę osobowości, która określa zachowanie danego człowieka. Niektórzy ludzie są drażliwi i wybuchowi, inni sprawiają wrażenie wiecznie spokojnych i zrelaksowanych. To samo wydarzenie w życiu dla jednej osoby może  być powodem silnych emocji i przyczyną bezsenności, a dla innej nie będzie warte nawet uwagi. To w jaki sposób reagujemy na bodźce, zależy od temperament jaki posiadamy.

DLACZEGO LUBIMY ZAKUPY?

Żyjemy w czasach konsumpcjonizmu, który doprowadził do tego, że dla wielu osób chęć posiadania stała się celem w życiu. Pragnienie zakupienia konkretnych towarów  jak np. drogie telefony czy samochody, dają pozorną przynależność do konkretnych grup społecznych. Ludzie przywiązują się do marek i identyfikują się z nimi co powoduje, że stają się dla nich wyznacznikiem statusu społecznego.

W Polsce po latach komunizmu, biedy i pustych półek sklepowych, chęć kupowania jest szczególnie silna. Jeśli pamiętamy czasy kiedy w sklepach nie było nic, obecna dostępność towarów kojarzy nam się z dobrobytem i luksusem.

DZIENNIK WDZIĘCZNOŚCI

Kiedy chodziłam na terapię grupową dla DDA,  terapeutka dała nam zadanie aby prowadzić dziennik wdzięczności. Polegało to na codziennym zapisywaniu pięciu rzeczy za które jesteśmy wdzięczni. Celem tego zadania była zmiana sposobu myślenia poprzez dostrzeżenie dobrych stron w życiu i odwrócenie uwagi od bardzo negatywnej oceny własnego życia (co u DDA zdarza się bardzo często).

ASERTYWNOŚĆ TO PRAWO KAŻDEGO CZŁOWIEKA

 Asertywność leży w naturze każdego człowieka i wystarczą tylko chęci aby ją w sobie rozwijać. Czasami bywa tak,  że człowiek ma niskie poczucie własnej wartości, jest uległy wobec innych ponieważ chce w pewien sposób „zasłużyć” na czyjąś sympatię. Brakuje mu wewnętrznej siły aby móc obronić własne dobro i stawiać siebie na pierwszym miejscu.

Asertywność jest formą zadbania o siebie, jest też siłą i tarczą, która doskonale chroni przed nastrojami depresyjnymi. To też zaufanie do siebie samego, szanowanie własnych przekonań i pewności siebie. Asertywność jest bardzo skuteczna w budowaniu poczucia własnej wartości,  daje też siłę do pokonywania konfliktów i budowania zdrowych relacji miedzy ludźmi.

DIETA EMOCJONALNA

 

Autorki książki „Psychological Nutrition” Linda E.Weinberger i Shoba Sreenivasan piszą o diecie emocjonalnej, która ma na nas taki sam wpływ jak jedzenie, którym się odżywiamy. W książce możemy przeczytać, że odczuwane przez nas emocje mają na nas pozytywny lub negatywny wpływ. W taki sam sposób działa na nas kiepskiej jakości jedzenie, które w efekcie ma niekorzystny wpływ na  nas  cały nasz organizm i w rezultacie prowadzi do wielu chorób.

Podobnie sprawa wygląda z emocjami: te pozytywne (radość, satysfakcja, spokój)  „odżywiają” naszą psychikę i nas wzmacniają, te negatywne (złość, gniew)  prowadzą do frustracji i depresji.

TRUDNA EMOCJA - ZŁOŚĆ

Często w dzieciństwie uczą nas, że złość jest czymś czego należy unikać i co jest wręcz powodem do wstydu. Problem ze emocją złości jest też taki, że nacechowana jest w sposób bardzo negatywny, tzn. dla większości z nas kojarzy się z agresją i przemocą co w następstwie jest głównym powodem dla jej tłumienia. Tłumiona i nigdy nie wyrażona złość, w efekcie ma działanie toksyczne co może prowadzić do wielu zaburzeń psychicznych m.in.depresji.

JAK NAUCZYĆ SIĘ OPTYMIZMU?

Życie optymistów i pesymistów jest takie same: wszyscy przeżywamy porażki, kryzysy i popełniamy błędy. Różnica jednak tkwi w tym jak to życie odbieramy, czyli ważne jest samo podejście.

Optymizm kojarzy mi się z pogodnym ale nie naiwnym podejściem do życia. Często ludzie myślą, że optymistyczne podejście do życia to jakaś iluzja ale należy odróżnić optymizm od „hurraoptymizmu”, który opiera się po prostu na naiwności i zakłamywaniu rzeczywistości.

HYGGE - DUŃSKA SZTUKA SZCZĘŚCIA

Hygge jest duńskim zjawiskiem społeczno-kulturowym i jednocześnie filozofią polegającą na szukaniu i dostrzeganiu szczęścia. To w pewnym sensie zdolność zauważania i tworzenia przyjemności. Na samo powstanie zjawiska Hygge złożyło się wiele aspektów życia Duńczyków jak m.in. zimny i deszczowy klimat, ich otwartość na innych i  zdolność do skupiania się nad tym co tu i teraz.

JAK ŻYĆ Z KOMPLEKSAMI?

Kompleksy ma każdy z nas i mogą dotyczyć niemalże wszystkiego; krzywego nosa, nadwagi, braku wykształcenia. Możemy mieć kompleks związany z niskim statusem zawodowym, samotnością, brakiem powodzenia. Ponieważ nikt z nas nie jest idealny, każdy ma jakieś kompleksy i przez to są czymś normalnym.

WSPÓŁZALEŻNIENIE

Współuzależnienie rozwija się latami i można je określić jako sposób nieprawidłowego zachowania wobec problemu. Termin ten odnosi się tylko do osób dorosłych,  a sama osoba współuzależniona nie jest świadoma jak mocno swoim zachowaniem wspiera nałóg alkoholika. Typowe dla tych zachowań to przed wszystkim nadmierne skupianie się na osobie pijącej głównie po to aby za wszelką cenę zachować namiastkę normalności.

CO CIĘ CIESZY, CO CIĘ BAWI?

Czy każdy z nas wie co daje mu przyjemności, co nas cieszy, co nas bawi? Często nawet nie zastanawiamy się nad tym co daje nam radość i przez to nie wiemy jak postępować aby zadbać o lepszą jakość naszego codziennego życia.

Przyjemności odstresowują, dają radość, odprężają, dają energię, pozwalają złapać dystans. Ludzie, którzy wyszli z depresji doskonale wiedzą jak wyglądają działania zapobiegawcze i co robić aby móc zapobiegać poczuciu bezsensu w życiu. Przyjemności dają komfort życia i nadają mu kolory.