DOM TO NIE TYLKO CEGŁY

Dom jest miejscem do którego człowiek najbardziej się przywiązuje. Bez względu na to czy jest to skromne mieszkanie czy bogata posiadłość, dom ma duże znaczenie emocjonalne i sentymentalne.

Miejsce w którym mieszkamy powinno dawać nam bezpieczeństwo i być dla nas azylem. Jeśli w domu tego nie mamy, tracimy grunt pod nogami i czujemy się tak, jakby zabrakło nam najważniejszej podstawy do życia.

Dom tworzą ludzie i to od nich zależy jaki on będzie. Jeśli w domu jest dobra atmosfera a jego członkowie są szczęśliwi, dom będzie przyciągał do siebie. W drugim przypadku, kiedy w domu dominuje strach i krzywda, z takiego miejsca chce się tylko uciekać a doznane emocje zostają przypisane do takiego miejsca na zawsze. Może upłynąć wiele lat, a mimo to nadal to się czuje.

Stworzenie domu za którym się tęskni i do którego chce się wracać, to prawdziwa sztuka. Relacje jakie są miedzy domownikami tworzą atmosferę jaka panuje w domu. Jeśli będziemy o nie dbać, zbudujemy dobry i ciepły dom. Taki dom, to jedna z najwspanialszych rzeczy jakie możemy dostać od życia.

Daga
fot. unsplash.com
źródło: https://www.youtube.com/watch?v=e8W_HMq_gHw

DLACZEGO WARTO BYĆ ŻYCZLIWYM DLA INNYCH?

 

Każdy z nas chce mieć życzliwe osoby wokół siebie, ale nie każdy zastanawia się czy jest życzliwy dla innych. Czasami od innych oczekujemy miłych słów i gestów a sami nic takiego nie oferujemy. Dlaczego warto być życzliwym? Przede wszystkim po to aby nasze codzienne życie było przyjemniejsze i łatwiejsze. Życzliwość buduje zaufanie i dobre relacje miedzy ludzkie.

Życzliwość wiąże się wieloma sprawami, począwszy od zwykłego uśmiechu po mówienie komplementów, po przepuszczenie kogoś w kolejce do kasy. Życzliwość jest blisko pomocy i ludzie, którzy mają w sobie chęć bycia życzliwym w stosunku do innych zyskują na tym, że okazana dobroć prędzej czy później do nich wróci.

TRUDNA SZTUKA WYBACZANIA

Kiedy darzymy kogoś zaufaniem, lubimy go lub kochamy a dana osoba wyrządza nam krzywdę lub w jakikolwiek sposób nas oszukuje, czujemy żal i rozczarowanie. Utrata zaufania do kogoś nam bliskiego powoduje, że pełno w nas złości i gniewu.

Krzywdy zadane przez najbliższe osoby bolą najbardziej i potrafią ciążyć mimo upływu lat. Bardzo często jest tak, że dorośli już ludzie pochodzący z rodzin dysfunkcyjnych mają wielki żal i poczucie wyrządzonej krzywdy przez rodziców z czym nie umieją sobie poradzić. Co w takiej sytuacji zrobić i jaki jest sens wybaczania?

Wybaczenie może pomóc głównie osobie skrzywdzonej, a nie temu kto jest winny. Osoba pokrzywdzona wybaczając uwalnia się od poczucia bycia ofiarą

ZAMROŻONE UCZUCIA DDA

Dzieci alkoholików dorastają w trudnych warunkach, które przekładają się na ich sposób myślenia i zachowania. Zarówno w tych biednych jak i dobrze sytuowanych domach występują podobne problemy wynikające z nadużywania alkoholu przez rodziców,  jak np. kłótnie, przemoc fizyczna czy słowna, zaniedbywanie dzieci, brak zasad i chaos. Są domy w których dzieci traktowane są obcesowo i dla nikogo nie czują się ważne. Jeśli dziecko dorasta w atmosferze strachu i krzywdy, a jego psychika jest jeszcze słaba i delikatna, to w efekcie zamraża swoje uczucia, po to aby móc przeżyć. Jest to taki mechanizm obronny i ucieczka od czegoś co jest tak trudne i bolesne, że lepiej tego nie czuć.

Rodzice DDA najczęściej nie przywiązują wagi do uczuć swoich dzieci, dlatego one dorastają w przekonaniu, że ich uczucia i emocje nie są dla nikogo ważne

Uczucia i emocje zostają wyparte do podświadomości co powoduje, że DDA nie mają z nimi kontaktu, często też nie wiedzą jak je nazwać, są one dla nich zupełnie odległe i obce.

W późniejszym okresie dorastania stan zamrożenia uczuć jest przyczyną licznych depresji i lęków. DDA nie umie sobie z tym poradzić, często nie wie, co czuje dlatego ważne jest aby pójść na terapię i odzyskać kontakt ze swoimi emocjami.

 Zamrożenie uczuć to brak kontaktu z tym co czuję

Jednym z najtrudniejszych kroków w terapii dla DDA jest poznanie własnych uczuć takich jak m.in. umiejętności zabawy i poradzenia sobie ze złością. Okazuje się, że dla dorosłych już ludzi odczuwanie przyjemności jakie niesie ze sobą zabawa jest czymś trudnym. Jest to ciężkie dlatego, że kiedyś nikt się z nimi nie cieszył, w domu brakowało radości a jeśli już pojawiały się radosne chwile, to były ulotne, bo prędzej czy później ostały zburzone przez picie rodzica.

To samo jest ze złością, która kojarzy się tylko i wyłącznie z agresją, przemocą i z pijącym rodzicem. DDA myśli, że nie możne odczuwać złości bo wyrażana jest tylko przez złych ludzi. Więcej na ten temat pisałam w poście trudna emocja złość.

DDA nie czują też ile zalega w nich żalu i smutku po nieszczęśliwym dzieciństwie. Lęk jaki niosą w sobie też jest głęboko skrywany i wypierany. Brak nazywania uczuć rzutuje na wiele innych zachowań, przez co DDA jest nieufne, brak im dystansu i umiejętności budowania zdrowych relacji z ludźmi. 

Na terapii dla DDA można odkryć swoje emocje i uczucia. To ma dużą moc oczyszczającą i jest niezbędne w drodze do lepszego życia.

Daga

fot. unspash.com

NIE PRZEGAP ŻYCIA

Życie przeszłością może być taki samo złe jak życie przyszłością. Są ludzie, którzy żyją wspomnieniami, ich myśli krążą wokół minionych już lat, są też tacy którzy mają nawyk snucia marzeń, że kiedyś będzie lepiej. W obu przypadkach często są to takie małe ucieczki od smutnej rzeczywistości, które dają chwilowe pocieszenie i odwracają uwagę od tego co tu i teraz.

Uporczywe myślenie o przyszłości dotyczy osób, które mają nawyk czekania. Kiedyś zrobią porządek w domu, kiedyś schudną, znajdą lepszą pracę i poukładają sobie życie. Takie myślenie staje się nawykiem i drugą naturą z której nic nie wynika. 

CZEKAĆ MOŻNA PRZEZ CAŁE ŻYCIE

Dni i miesiące mijają, życie przecieka przez palce w nadziej, że to lepsze życie ma kiedyś nadejść. Jeśli żyjemy w rytmie: w domu myślę o pracy, w pracy o bieganiu, a jak biegam myślę o jedzeniu, to w efekcie nie doceniam żadnej z tych czynności i nie skupiam się na nich. Jeśli odkładam ważne sprawy na przyszłość i tylko w tym pokładam nadzieje, że kiedyś będzie lepiej to też jestem w ślepej uliczce.

I nie chodzi o podkopywanie sensu nadziei i marzeń, chodzi o to aby patrzeć na tu i teraz, bo w przeciwnym razie życie upłynie niezauważone.

ZACHOWAJ DYSTANS DO ŻYCIA

Zachowanie dystansu do życia to umiejętność odpowiedniego reagowania na przeciwności losu i niespodziewane dla nas sytuacje. Mając dystans nie skupiamy się tylko i wyłącznie na jednym aspekcie danego problemu czy wydarzenia, ale patrzymy na sprawę całościowo i w ten sposób stać nas na obiektywną ocenę sytuacji.

Ludzie, którzy nie mają dystansu do życia, najczęściej mają dużą potrzebę sprawowania kontroli nad swoim życiem i wszystkim co ich otacza. Często są to osoby bardzo ambitne i wrażliwe i choć brak dystansu sam w sobie nie jest niczym złym, to jednak warto się go nauczyć, głównie po to aby łatwiej nam się żyło. Warto pamiętać, że dystans ma funkcję ochronną, ponieważ dzięki niemu możemy zaoszczędzić dużo nerwów i problemów.

PLANOWANIE PRZEZ ZAPISYWANIE

Od kilku lat staram się być dobrze zorganizowana i nawet się pochwalę, że całkiem dobrze mi to wychodzi. Mimo tego, że nigdy nie należałam do chaotycznych osób, nie umiałam planować i nawet nie miałam świadomości jak planowanie może usprawnić i ulepszyć życie.

Jak to się zaczęło?

Dawno temu kiedy zaczynałam swoją pierwszą pracę, zauważyłam, że całkiem spora część ludzi zapisuje nawet najdrobniejsze rzeczy do wykonania. Na początku wydawało mi się to zbędną czynnością, ponieważ zakładałam, że i tak wszystko zapamiętam, co jak się później okazało... było błędnym założeniem :/ Widząc, że mimo chęci, niektóre sprawy i tak mi umykają, zaczęłam zapisywać wszystkie ważne czynności do wykonania. Było ich cale mnóstwo, począwszy od spraw zawodowych, po prywatne jak: bieżąca lista zakupów po umycie okien i wizyta u lekarza. Ważne dla mnie było to, że zapisując dany temat wiedziałam, że już go nie zapomnę i miałam też poczucie kontroli nad życiem.

PUŁAPKA PORÓWNYWANIA SIĘ

Porównywanie do innych osób w różny sposób na nas oddziałuje, jednak przede wszystkim pozwala nam określić punkt odniesienia w stosunku do samego siebie. Patrząc na innych jesteśmy w stanie ocenić własną pozycje życiową. Porównywanie może nas frustrować, poprawiać nam samopoczucie jak i motywować do działania. Frustracja dotyczy sytuacji kiedy porównujemy się do osób, które mają lepiej niż my, w momencie kiedy mamy na myśli tych co mają gorzej, podświadomie pocieszamy się i jest też trzecia sytuacja kiedy obserwujemy tych którym powodzi się a ich przykład staje się dla nas motywacją i inspiracją do działania.

Najczęściej porównujemy się z tymi lepszymi, ładniejszymi i bogatszymi. I nic oprócz frustracji z tego nie wynika

ROLE DDA

Dziecko wychowując się w domu z problemem alkoholowym wie że jest bezradne wobec zaistniałej sytuacji i całkowicie zdane na rodziców. Ponieważ żyje w chorym systemie w którym brakuje bezpieczeństwa, miłości i bliskości, zaczyna nieświadomie wchodzić w role po to aby móc poradzić sobie w tej trudnej sytuacji. Dziecko nie ma dojrzałej psychiki ani tzw. sprężystości emocjonalnej, nie umie sobie w wielu kwestiach poradzić dlatego, zaczyna szukać sposobu na przeżycie jaką jest wejście w rolę. 

TOKSYCZNI LUDZIE

Pewnie każdy z nas ma w swoim otoczeniu osoby, które pozytywnie lub negatywnie na nas oddziałują. Często nie zastanawiamy się dlaczego w towarzystwie jednych czujemy się dobrze, a inni powodują, że brakuje nam energii i czujemy się wypompowywani psychicznie. 

Taka sytuacja: spotykacie się z kimś, po czym już po kilku chwilach rozmowy czujecie się coraz gorzej. Jest wam słabo i dobry humor znika. Jak to możliwe, że szliśmy na spotkanie zadowoleni i z dobrym samopoczuciem, a wracamy smutni i wyczerpani choć na pozór nic złego podczas spotkania się nie wydarzyło?

ENERGII SIĘ NIE DOSTAJE, ENERGIĘ SIĘ ZDOBYWA

Czasami brakuje nam energii i czujemy się tak, jakby ktoś odłączył nam zasilanie. Jeśli nie jesteśmy bardzo chorzy i nie mamy bardzo poważnych kłopotów w życiu to w łatwy sposób możemy przywrócić energię do działania.

Skąd czerpać energię?

Przede wszystkim od innych ludzi i mam tu na myśli osoby, które są do nas dobrze nastawione i takie które nie przytłaczają nas swoimi problemami. Przyjazna wobec nas osoba to taka przy której dobrze się czujemy i która nas nie dołuje. Warto przy tym wspomnieć o toksycznych ludziach. Takie cechy najczęściej posiadają osoby, które przyjmują (najczęściej w sposób nieświadomy) rolę ofiary. Lubią się użalać, umartwiać, rozczulać nad sobą i światem. Nie cieszą się z cudzych sukcesów, nie potrafią niczego pochwalić a jakiekolwiek niepowodzenia innych dają im satysfakcję. Wszyscy mamy problemy, jednak sposób w jaki o nich się mówimy jest bardzo istotny i można komuś się zwierzyć nie powodując przy tym, że dana osoba poczuje się przytłoczona naszymi sprawami. Myślę, że jedyny sposób na tego typu zachowania, to odcięcie się od takiej osoby, lub jeśli nie ma takiej możliwości, unikanie w rozmowach tematów dotyczących narzekania.

CZYM JEST WSPARCIE I JAK NIE ZAPLĄTAĆ SIĘ W BEZRADNOŚĆ?

Każdy czasami potrzebuje wsparcia, ale nie każdy umie o nie prosić. Sama znam wiele osób, które nigdy nie zwierzają się i sprawiają wrażenie jakby w ogóle tego nie potrzebowali. Jednak często to tylko taka fasada, ponieważ za maską samodzielności kryje się brak umiejętności czerpania pomocy od innych jak i duży lęk przed otwarciem na drugą osobę.

Wsparcie jakie może nam dać drugi człowiek jest nie do przecenienia i niczym innym nie można tego zastąpić. Otwarcie się na drugą osobę wiąże się z podjęciem ryzyka, daniem  kredytu zaufania. Często ludzie boją się zwierzać ze swoich problemów ponieważ obawiają się zranienia, przyznania do słabości  i nie chcą być oceniani. Myśląc w ten sposób, bardzo łatwo zaplątać się w bezradność i samotność.

CO DAJE TERAPIA DLA DDA?

Terapia DDA jest bardzo potrzebna dla osób, które niosą ze sobą ogromny bagaż złych doświadczeń wyniesionych z dzieciństwa. Osoby, które się na nią decydują, z czasem odkrywają nową jakość życia, zaczynają rozumieć siebie i otaczający ich świat.

Dojrzałość nie polega na tym, aby być w ciągłym kontakcie z tym co złe i krzywdzące, ale chodzi o to, aby umieć się do tego odnieść

Czas trwania terapii jest bardzo indywidualny, dla jednych wystarczy pół roku, dla innych kilka lat, jednak niech ten aspekt nikogo nie zniechęca, bo będąc w trakcie terapii człowiek sam widzi, że terapia mu pomaga i widzi jej pozytywne efekty.

DOROSŁE DZIECI ALKOHOLIKÓW

Termin DDA odnosi się do osób, które wychowały się w domu z problemem alkoholowym, co spowodowało, że nabrały konkretnych cech które stały się składnikiem ich osobowości. Charakterystyczny sposób funkcjonowania wykształcony w dzieciństwie był po prostu sposobem  na przeżycie i na poradzenie sobie w trudnej sytuacji, w życiu dorosłym natomiast, staje się dużym obciążeniem i przeszkodą do pełnego cieszenia się życiem.

CO DAJE NAM PŁACZ?

Ludzie płaczą ze szczęścia i ze smutku. Z euforii i poczucia spełnienia po rozpacz i poczucie bezradności. Umiejętność płakania jest naturalną reakcją człowieka i sposobem na rozładowanie emocji i uspokojenie.

Płacz jest też dowodem na to, że człowiek posiada inteligencję emocjonalną czyli postrzega świat nie tylko za pomocą umysłu, ale też poprzez uczucia

TEMPERAMENT

Temperament można określić jako cechę osobowości, która określa zachowanie danego człowieka. Niektórzy ludzie są drażliwi i wybuchowi, inni sprawiają wrażenie wiecznie spokojnych i zrelaksowanych. To samo wydarzenie w życiu dla jednej osoby może  być powodem silnych emocji i przyczyną bezsenności, a dla innej nie będzie warte nawet uwagi. To w jaki sposób reagujemy na bodźce, zależy od temperament jaki posiadamy.

DLACZEGO LUBIMY ZAKUPY?

Żyjemy w czasach konsumpcjonizmu, który doprowadził do tego, że dla wielu osób chęć posiadania stała się celem w życiu. Pragnienie zakupienia konkretnych towarów  jak np. drogie telefony czy samochody, dają pozorną przynależność do konkretnych grup społecznych. Ludzie przywiązują się do marek i identyfikują się z nimi co powoduje, że stają się dla nich wyznacznikiem statusu społecznego.

W Polsce po latach komunizmu, biedy i pustych półek sklepowych, chęć kupowania jest szczególnie silna. Jeśli pamiętamy czasy kiedy w sklepach nie było nic, obecna dostępność towarów kojarzy nam się z dobrobytem i luksusem.

DZIENNIK WDZIĘCZNOŚCI

Kiedy chodziłam na terapię grupową dla DDA,  terapeutka dała nam zadanie aby prowadzić dziennik wdzięczności. Polegało to na codziennym zapisywaniu pięciu rzeczy za które jesteśmy wdzięczni. Celem tego zadania była zmiana sposobu myślenia poprzez dostrzeżenie dobrych stron w życiu i odwrócenie uwagi od bardzo negatywnej oceny własnego życia (co u DDA zdarza się bardzo często).

ASERTYWNOŚĆ TO PRAWO KAŻDEGO CZŁOWIEKA

 Asertywność leży w naturze każdego człowieka i wystarczą tylko chęci aby ją w sobie rozwijać. Czasami bywa tak,  że człowiek ma niskie poczucie własnej wartości, jest uległy wobec innych ponieważ chce w pewien sposób „zasłużyć” na czyjąś sympatię. Brakuje mu wewnętrznej siły aby móc obronić własne dobro i stawiać siebie na pierwszym miejscu.

Asertywność jest formą zadbania o siebie, jest też siłą i tarczą, która doskonale chroni przed nastrojami depresyjnymi. To też zaufanie do siebie samego, szanowanie własnych przekonań i pewności siebie. Asertywność jest bardzo skuteczna w budowaniu poczucia własnej wartości,  daje też siłę do pokonywania konfliktów i budowania zdrowych relacji miedzy ludźmi.

DIETA EMOCJONALNA

 

Autorki książki „Psychological Nutrition” Linda E.Weinberger i Shoba Sreenivasan piszą o diecie emocjonalnej, która ma na nas taki sam wpływ jak jedzenie, którym się odżywiamy. W książce możemy przeczytać, że odczuwane przez nas emocje mają na nas pozytywny lub negatywny wpływ. W taki sam sposób działa na nas kiepskiej jakości jedzenie, które w efekcie ma niekorzystny wpływ na  nas  cały nasz organizm i w rezultacie prowadzi do wielu chorób.

Podobnie sprawa wygląda z emocjami: te pozytywne (radość, satysfakcja, spokój)  „odżywiają” naszą psychikę i nas wzmacniają, te negatywne (złość, gniew)  prowadzą do frustracji i depresji.

TRUDNA EMOCJA - ZŁOŚĆ

Często w dzieciństwie uczą nas, że złość jest czymś czego należy unikać i co jest wręcz powodem do wstydu. Problem ze emocją złości jest też taki, że nacechowana jest w sposób bardzo negatywny, tzn. dla większości z nas kojarzy się z agresją i przemocą co w następstwie jest głównym powodem dla jej tłumienia. Tłumiona i nigdy nie wyrażona złość, w efekcie ma działanie toksyczne co może prowadzić do wielu zaburzeń psychicznych m.in.depresji.

JAK NAUCZYĆ SIĘ OPTYMIZMU?

Życie optymistów i pesymistów jest takie same: wszyscy przeżywamy porażki, kryzysy i popełniamy błędy. Różnica jednak tkwi w tym jak to życie odbieramy, czyli ważne jest samo podejście.

Optymizm kojarzy mi się z pogodnym ale nie naiwnym podejściem do życia. Często ludzie myślą, że optymistyczne podejście do życia to jakaś iluzja ale należy odróżnić optymizm od „hurraoptymizmu”, który opiera się po prostu na naiwności i zakłamywaniu rzeczywistości.

HYGGE - DUŃSKA SZTUKA SZCZĘŚCIA

Hygge jest duńskim zjawiskiem społeczno-kulturowym i jednocześnie filozofią polegającą na szukaniu i dostrzeganiu szczęścia. To w pewnym sensie zdolność zauważania i tworzenia przyjemności. Na samo powstanie zjawiska Hygge złożyło się wiele aspektów życia Duńczyków jak m.in. zimny i deszczowy klimat, ich otwartość na innych i  zdolność do skupiania się nad tym co tu i teraz.

JAK ŻYĆ Z KOMPLEKSAMI?

Kompleksy ma każdy z nas i mogą dotyczyć niemalże wszystkiego; krzywego nosa, nadwagi, braku wykształcenia. Możemy mieć kompleks związany z niskim statusem zawodowym, samotnością, brakiem powodzenia. Ponieważ nikt z nas nie jest idealny, każdy ma jakieś kompleksy i przez to są czymś normalnym.

WSPÓŁZALEŻNIENIE

Współuzależnienie rozwija się latami i można je określić jako sposób nieprawidłowego zachowania wobec problemu. Termin ten odnosi się tylko do osób dorosłych,  a sama osoba współuzależniona nie jest świadoma jak mocno swoim zachowaniem wspiera nałóg alkoholika. Typowe dla tych zachowań to przed wszystkim nadmierne skupianie się na osobie pijącej głównie po to aby za wszelką cenę zachować namiastkę normalności.

CO CIĘ CIESZY, CO CIĘ BAWI?

Czy każdy z nas wie co daje mu przyjemności, co nas cieszy, co nas bawi? Często nawet nie zastanawiamy się nad tym co daje nam radość i przez to nie wiemy jak postępować aby zadbać o lepszą jakość naszego codziennego życia.

Przyjemności odstresowują, dają radość, odprężają, dają energię, pozwalają złapać dystans. Ludzie, którzy wyszli z depresji doskonale wiedzą jak wyglądają działania zapobiegawcze i co robić aby móc zapobiegać poczuciu bezsensu w życiu. Przyjemności dają komfort życia i nadają mu kolory.